Het is eigenlijk appels met peren vergelijken. Bepalen wie de beste Formule 1 coureur aller tijden is. Want waar Max Verstappen in een supermechanisch, hydraulisch, elektronisch stukje vakwerk rijdt, deden coureurs als Juan Manuel Fangio het met een stuk ijzer dat weliswaar hard ging, maar niet goed met bochten om ging. Toch geven we voor eens en altijd antwoord op de vraag: “Wie is nou echt de Formule 1-coureur aller tijden?”

Maar hoe bepalen we dat dan?

Vooropgesteld is het erg moeilijk om verschillende tijdperken met elkaar te vergelijken. Kijk bijvoorbeeld alleen al naar het aantal races. Waar ze in 1950 maar 7 races reden, rijden de coureurs tegenwoordig (2024) wel 24 races in een jaar tijd. Consistentie is dan ook een stuk moeilijker. Voordat we tot onze definitieve lijst komen, gaan we dan ook eerst een aantal vragen beantwoorden:

• Welke f1-coureur behaalde de meeste wereldtitels?
• Welke f1-coureur behaalde de meeste overwinningen?
• Welke f1-coureur behaalde de meeste podiumplaatsen?
• Welke f1-coureur behaalde de meeste pole positions?

Tot nu toe een vrij standaard lijstje. En als je 19 seizoenen rijdt (Schumacher), heb je veel meer kans dan wanneer je er maar 8 rijdt (Fangio). Daarom hebben we ‘m uitgebreid met nog wat statistieken:

• Percentage wereldtitels gewonnen ten opzichte van seizoenen gereden
• Percentage overwinningen ten opzichte van races gestart
• Percentage podiumplaatsen ten opzichte van races gestart
• Percentage pole positions ten opzichte van gereden kwalificaties

Zowel kwaliteit als kwantiteit zijn voor ons van invloed. Een hoge piek is belangrijk, maar als je bewijst dat je dit over meerdere jaren kunt laten zien, scoor je ook punten. Daarom hebben we een score verbonden aan al deze categorieën. In iedere categorie verdient de nummer 1 tien punten en de nummer 11 verdient maar 0 punten. Bij een gelijke stand in een categorie verdelen we het totaal aantal punten door het totaal aantal coureurs. Wat je nodig hebt om mee te mogen doen aan de wedstrijd? Minimaal drie wereldtitels. Tipje van de sluier: dan blijven er nog maar 11 coureurs over. En die ga je hieronder bekijken…

Welke F1-coureur werd het vaakst wereldkampioen?

Hier komen twee duidelijke winnaars naar voren. Zowel Lewis Hamilton als Michael Schumacher hebben 7 wereldtitels in hun carrière behaald. De minder bekende Juan Manuel Fangio heeft in de jaren 50 vijf wereldtitels veroverd. Opvallender is dat hij dit in maar 8 seizoenen deed. Bekender namen als Sebastian Vettel (4 stuks) en Alain Prost (4 stuks) volgen op gepaste afstand. “Onze” Max heeft op het moment van schrijven 3 wereldtitels.

Welke f1-coureur behaalde de meeste overwinningen?

De formule 1 coureur met de meeste overwinningen is wederom Lewis Hamilton. Hij behaalde op het moment van schrijven 105 overwinningen. Hiervoor had hij 392 overwinningen nodig. Michael Schumacher en Max Verstappen volgen met 91, respectievelijk 61 overwinningen. Opvallend is de nr. 10 van de lijst: Juan Manuel Fangio. Hij behaalde 24 overwinningen, maar had hier maar 51 races voor nodig.

Welke f1-coureur behaalde de meeste podiumplaatsen?

Het zal geen verrassing zijn, maar Lewis Hamilton heeft ook het meeste aantal podiumplaatsen ooit veroverd. 201 stuks welteverstaan. Schumacher volgt op 155, waarna de anders Duitse, Sebastian Vettel, het podium compleet maakt Het hoogste percentage gaat naar, je raadt het al: Juan Manuel Fangio. Bijna 70% van de races waaraan hij begon, eindigden in een overwinning.

Welke f1-coureur behaalde de meeste pole positions?

Goede kwalificaties leiden tot goede resultaten. Het wordt bijna saai, maar met 104 stuks heeft Lewis Hamilton het meeste aantal pole positions op zijn naam staan. Michael Schumacher volgt weer met 68 stuks, waarna Ayrton Senna op nummer 3 het podium volledig maakt. En uiteraard heeft Juan Manuel Fangio het hoogste percentage podiumplaatsen.

Beste f1-coureur aller tijden: de eindstand

*Tromgeroffel*

Wie is de beste f1-coureur die ooit op deze aardkloot heeft rondgereden? Op basis van de standen hierboven zou je zeggen Lewis Hamilton. Maar we gaan je nog ietsje langer in spanning laten. Hieronder volgt namelijk de einduitslag met daarin het totaal aan scores. We beginnen bij plek 11 en werken zo langzaam door naar plek 1.

11. Jack Brabham (3,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 18,75% (11e)
• Overwinningen: 14 (11e), 11,38% (10e)
• Poles: 13 (11e), 10,57% (11e)
• Podiumplaatsen: 31 (11e), 25,20% (11e)

We openen het bal met een naam die wellicht iets minder bekend is. Jack Brabham is een Australiër die van 1955 tot 1970 in de Formule 1 heeft gereden. Hij begon z’n carrière als monteur en werkte zich vanuit die rol op tot coureur. In 1955 kreeg hij de kans als coureur van Cooper. En dat ging top. In 1959 en 1960 werd hij namelijk wereldkampioen bij dit team.

Brabham stond bekend om z’n technische kennis. Hij was dan ook monteur van origine. Hij dacht dan ook meer uit de auto te kunnen halen als hij z’n eigen ontwerp kon maken en zelf de ontwikkelingen kon leiden. In 1962 richtte hij dan ook z’n eigen team op in samenwerking met de Britse ontwerper Ron Tauranac.

Of dat goed ging? Nou, in 1966 werd hij de eerste en enige coureur ooit die in een auto die hij zelf had gebouwd kampioen werd. Google maar eens op Brabham BT19.

Benieuwd naar de specificaties van de huidige Formule 1-auto’s ten opzichte van vroeger? We hebben er een artikel over geschreven. 

10. Nelson Piquet (12,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 21,43% (10e)
• Overwinningen: 23 (10e), 11,27% (11e)
• Poles: 24 (gedeeld 8e), 11,76% (10e)
• Podiumplaatsen: 60 (7e), 29,41% (10e)

Nelson Piquet Souto Maior werd in 1952 geboren in Rio de Janeiro. Hij begon z’n carrière in eerste instantie in de karting, waarna hij in 1978 de overstap naar McLaren maakte. Een jaar later stapte hij over naar Brabham, waar hij in 1981 en 1983 wereldkampioen werd. Brabham, ken je die naam nog? Juist, die van Jack Brabham.

In 1986 stapte Nelson Piquet over naar Williams, waar hij een jaar later ook direct kampioen werd. De laatste jaren van z’n carrière waren minder succesvol, waarna hij in 1991 z’n laatste race reed voor het team van Benetton.

Leuk feitje: de dochter van Nelson Piquet, Kelly heet ze, doet het sinds een paar jaar met Max Verstappen. Als die ooit een kind krijgen, hebben wij alvast medelijden met de rest van de coureurs….

9. Niki Lauda (19,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 23,08% (9e)
• Overwinningen: 25 (8e), 14,62% (9e)
• Poles: 24 (gedeeld 8e), 14,04% (9e)
• Podiumplaatsen: 54 (8e), 31,58% (9e)

Op nummer 9 vinden we Niki Lauda. Een van de bekendste namen van vroeger. Andreas Nikolaus (de naam ma Lauda ‘m heeft gegeven) begon z’n carrière in 1971 bij het team van March. Na ook nog een jaartje BRM stapte hij in 1974 over naar Ferrari. Hier werd hij in 1975 en 1977 wereldkampioen.

Die wereldtitel in 1977 is misschien nog wel knapper dan die eerste. In 1976 ging hij namelijk bijna het hoekje om op de Nürburgring. En dan niet een normale bocht, hij was bijna dood. Z’n auto raakte in de tweede ronde van de race de vangrails, vloog terug op de baan en vatte direct vlam. Daarna werd de Ferrari ook nog door twee andere auto’s geraakt, wat de vlammen nog heviger maakte. Niki zat vast en werd uiteindelijk bevrijd door de andere coureurs, maar hield hier enorme schade aan over. Wonder boven wonder overleefde Niki de ramp, maar wat ronduit bizar is, is dat hij zes weken later ‘gewoon’ weer op Monza verscheen. Z’n wonden waren nog niet eens genezen!

Toch waren er wat spanningen in het team. Daarom verliet Niki Ferrari aan het einde van 1977 en maakte de overstap naar Brabham. Dit team was minder succesvol en hij besloot dan ook z’n carrière in 1979 te eindigen.

Tot z’n terugkeer in 1982 bij McLaren. Hier werd hij in 1984, met maar een halve(!) punt meer dan teamgenoot Alain Prost, voor de derde keer wereldkampioen.

8. Jackie Stewart (31,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 33,33% (4e)
• Overwinningen: 27 (7e), 27,27% (4e)
• Poles: 17 (10e), 17,17% (7e)
• Podiumplaatsen: 43 (9e), 43,43% (7e)

Jackie Stewart heeft een van de kortste carrières uit dit rijtje gehad. Misschien zou hij anders wel hoger geëindigd zijn. Jackie (wij mogen ‘m bij z’n voornaam noemen) werd in 1939 in Schotland geboren. Hij begon z’n carrière in 1965 bij het team van BRM, waarna hij in 1968 de overstap naar Matra maakte. Hier behaalde hij ook z’n eerste wereldtitel. Na ook nog een jaartje voor March te hebben gereden, maakte hij in 1970 de overstap naar Tyrrell, waar hij in 1971 en 1973 wereldtitel 2 en 3 binnenhaalde.

Jackie was en is een van de grootste voorvechters van veiligheid in de Formule 1. Zo pleitte hij tijdens z’n carrière al voor betere veiligheidsmaatregelen als verbeterde barrières, helmen en veiligheidsgordels. Die hang naar veiligheid is ook de reden dat hij al in 1973 z’n carrière beëindigde. Teamgenoot François Cevert kwam dat jaar tijdens de training voor de Amerikaanse GP in Watkins Glen namelijk tragisch om het leven. Dit trok hem over de streep om op z’n hoogtepunt en in nog goede gezondheid te stoppen met racen.

6. (gedeeld) Ayrton Senna (42,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 27,27% (7e)
• Overwinningen: 41 (6e), 25,47% (8e)
• Poles: 65 (3e), 40,37% (2e)
• Podiumplaatsen: 80 (6e), 49,69% (6e)

Over tragische dood gesproken. En over wat had kunnen zijn gesproken. Ayrton Senna. Volgens ons lijstje misschien de nummer 6, maar volgens velen de beste coureur die ze ooit gezien hebben. Ayrton maakte al in z’n eerste seizoen bij Toleman in 1984 indruk door bijna te winnen in de regen van Monaco. Hij heeft dan ook naam gemaakt als regenmeester omdat hij als geen ander gebruik kon maken van natte omstandigheden. Dat in combinatie met z’n agressieve rijstijl doet ons denken aan een bepaalde Nederlander die verderop in de lijst voorkomt…

In 1983 stapte Senna over naar Lotus, waar hij z’n eerste drie ritzeges behaalde. Ook een topcoureur is afhankelijk van het materiaal waar hij mee rijdt. Daarom stapte hij in 1988 over naar McLaren. Hier werd hij pas echt succesvol, want alle drie z’n wereldtitels (1988, 1989 en 1991) behaalde hij hier als teamgenoot van Alain Prost.

Op jacht naar nog meer wereldtitels maakte Ayrton Senna in 1994 de overstap naar Williams, het beste team van dat moment. Helaas was dit ook gelijk z’n laatste team. Op 1 mei 1994 crashte Senna’s auto namelijk in de Tamburellobocht op het circuit van Imola. In deze lange, snelle linkerbocht zat geen uitloopstrook en vrijwel direct aan het circuit een betonnen muur. Senna verloor de macht over het stuur en knalde vol tegen deze muur aan, waarna een van de onderdelen van de voorwielophanging afbrak en z’n helm doorboorde.

Wie weet hoe succesvol Senna geweest zou zijn geweest als z’n carrière niet zo abrupt en noodlottig tot een einde zou zijn gekomen…

6. (gedeeld) Sebastian Vettel (42,5 punten)

• Wereldtitels: 4 (gedeeld 4e), 25% (8e)
• Overwinningen: 53 (4e), 17,73% (8e)
• Poles: 57 (4e), 19,06% (5e)
• Podiumplaatsen: 122 (3e), 40,80% (8e)

Sebastian Vettel heeft een lange carrière in de F1 gehad. Hij startte in 2007 bij Sauber als vervanger voor de geblesseerde Robert Kubica en sloot pas in 2022 bij Aston Martin af, na ook een aantal jaar voor Ferrari te hebben gereden. Toch beleefde hij bij Red Bull de meest succesvolle periode uit z’n loopbaan.

Vettel stapte in 2009 over naar het team van Red Bull. Hier was hij ongekend succesvol en was Red Bull met afstand het beste team van de Grid. In 2010, 2011, 2012 en 2013 werd hij hier wereldkampioen, waarbij hij in 2013 maar liefst 9 overwinningen op rij boekte.

Toen Vettel in 2015 de overstap naar Ferrari maakte,werd verwacht dat hij het record aantal wereldtitels (7 stuks)  van de nummer 2 van deze lijst wel even zou evenaren of zelfs verbeteren. Hij was namelijk pas 28 toen, wat erg jong is voor een coureur. Hoewel Vettel in zowel 2017 als 2018 meedeed om de wereldtitel, heeft hij het wereldkampioenschap nooit meer binnengehaald.

5. Alain Prost (45,5 punten)

• Wereldtitels: 4 (gedeeld 4e), 30,77% (5e)
• Overwinningen: 51 (5e), 25,63% (6e)
• Poles: 33 (6e), 16,58% (8e)
• Podiumplaatsen: 106 (5e), 53,27% (3e)

De oplettende lezer heeft deze naam nu al twee keer voorbij zien komen. Alain Prost. Deze Fransman werd in 1955 geboren in Lorette en begon in de kartsport. In 1980 maakte hij z’n debuut bij het team van McLaren. Dit begon niet zo succesvol en al na een jaar vertrok hij naar Renault. Hier bleek hij toch beter te zijn dan gedacht, waarna hij in 1984 als grote naam werd teruggehaald.

Met McLaren won Prost de wereldtitel in 1985, 1986 en 1989. In 1988 kwam Ayrton Senna het team van McLaren versterken. En de mannen konden het op z’n zachtst gezegd niet zo goed met elkaar vinden op de baan. Na talloze felle races en crashes over en weer koos Prost dan ook eieren voor z’n geld en vertrok in 1990 naar Ferrari. Dit werd niet zo’n succes, want na twee mindere jaren kon hij niet anders dan bakken met kritiek leveren op de prestaties van de auto. Hij was dusdanig kritisch dat z’n team hem eind 1991 aan het einde van het seizoen ontsloeg.

Na een jaartje pauze keerde Alain Prost in 1993 terug bij Williams, waar hij z’n 4e wereldtitel binnenhaalde. Maar nadat Williams het jaar daarop Ayrton Senna binnenhaalde, besloot Prost dat hij niet opnieuw zin had in deze rivaliteit en eigenlijk ook wel klaar was met die voortdurende competitie. Hij besloot dan ook z’n carrière te beëindigen.

Wist je dat Alain Prost maar liefst 5 keer Silverstone won. Zelf Silverstone bezoeken? We checkten of er nog tickets waren.

4. Max Verstappen (52,5 punten)

• Wereldtitels: 3 (gedeeld 6e), 30% (6e)
• Overwinningen: 61 (3e), 30,65% (2e)
• Poles: 40 (5e), 20,10% (5e)
• Podiumplaatsen: 107 (4e), 53,77% (2e)

We hadden gehoopt ‘m hoger te vinden op de lijst, maar ‘onze’ Max eindigt nu eens net naast het podium. Maar goed, als we deze lijst over een paar jaar bijwerken, hopen we ‘m hoger te vinden.

Wat moet je nou nog zeggen over Max Verstappen wat we niet weten. Hij begon in 2015 bij het satellietteam van Red Bull (Toro Rosso) en maakte op 17 jarige leeftijd z’n debuut toen hij nog niet eens een rijbewijs had. Halverwege z’n tweede seizoen werd hij naar het hoofdteam van Red Bull gehaald, waarbij hij in z’n eerste race al de Grand Prix van Spanje won. Hij was toen pas 18!

Al snel is Max een van de beste coureurs van de grid geworden. Bekend om z’n inhaalacties, rijden op de limiet (en soms erover) en het regenrijden, net als Ayrton Senna. En wie kan zich die ongekend spannende race in Abu Dhabi in 2021 nog herinneren, waar hij op de valreep z’n eerste wereldtitel binnenhaalde. Titel nummer twee en drie volgden in 2022 en 2023.

Op het moment van schrijven is Max hevig verwikkeld in de strijd om z’n 4e wereldtitel met Lando Norris van McLaren. We’ll keep you posted!

Wel kun je hieronder checken of er nog tickets voor de laatste races van dit seizoen beschikbaar zijn.

 

3. Juan Manuel Fangio (55 punten)

• Wereldtitels: 5 (3e), 62,50% (1e)
• Overwinningen: 24 (9e), 47,06% (1e)
• Poles: 27 (7e), 56,86% (1e)
• Podiumplaatsen: 35 (10e), 68,63% (1e)

We racen de top drie binnen met een naam die je wellicht helemaal niet bekend voorkomt. Juan Manuel Fangio werd al in 1911 geboren in Buenos Aires, Argentinië. Opvallend is dat hij pas in 1950 z’n debuut maakte in de F1. Eigenlijk is dat helemaal niet opvallend, want dit is namelijk het eerste jaar waarin er voor het Formule 1 kampioenschap gereden werd.

Ondanks dat Fangio’s carrière maar 8 jaar duurde, heeft hij in die periode maar liefst 5 wereldtitels binnen weten te slepen. Het kampioenschap van 1951, 1954, 1955, 1956 en 1957 gingen naar hem. Waar ze soms zeggen dat het grootste gedeelte van het kampioenschap wordt bepaald door de kwaliteit van de auto, is dat bij Fangio niet het geval. De kampioenschappen haalde hij namelijk met 4 verschillende teams binnen. Hij won met Alfa Romeo (1951), Mercedes (1954, 1955), Ferrari (1956) en Maserati (1958). Na het kampioenschap in 1958 sloot hij op 47-jarige leeftijd z’n carrière af.

Wat zou er toch gebeurd zijn als de F1 al in 1940 was begonnen? Misschien had Fangio dan wel bovenaan deze lijst gestaan met meer dan 10 wereldkampioenschappen…

2. Michael Schumacher (65,5 punten)

• Wereldtitels: 7 (gedeeld 1e), 36,84% (3e)
• Overwinningen: 91 (2e), 29,64% (3e)
• Poles: 68 (2e), 22,15% (4e)
• Podiumplaatsen: 155 (2e), 50,49% (5e)

Zeg je Ferrari, dan zeg je Michael Schumacher. Zeg je Formule 1, ook dan zeg je Michael Schumacher. Toch is hij, ondanks z’n 7 wereldtitels, niet de nummer 1 op deze lijst. Schumacher begon op 22-jarige leeftijd bij het team van Jordan als vervanger van Bertrand Gachot, waarna hij al na 1 race werd opgepikt door het team van Benetton. Hier haalde hij in 1994 en 1995 ook z’n eerste twee wereldtitels.

Na deze twee titels vertrok Schumacher naar Ferrari. Dat ondanks dat het team al jaren niet meer om de wereldtitel had meegestreden. Totdat Michael kwam. We moesten er een paar jaar op wachten, maar in 2000, 2001, 2002, 2003 en 2004 behaalde de Duitser vijf wereldtitels op rij.

Na het seizoen van 2004 wijzigde de FIA de reglementen, waar Ferrari moeite mee had. 2005 was een dramatisch jaar met maar 1 overwinning en in 2006 moest hij ondanks 7 overwinningen het kampioenschap toch aan Fernando Alonso laten. Na dit jaar ging Michael met pensioen, tot z’n terugkeer in 2010 bij het team van Mercedes. Hier kon de veteraan geen potten meer breken en diende hij vooral als mentor voor de jonge Nico Rosberg.

Sinds december 2013 horen we eigenlijk niks meer van Schumacher. Hij raakte toen ernstig gewond bij een ski-ongeval en liep zwaar hersenletsel op. Geruchten gaan dat vrij weinig kan, maar z’n familie houdt ‘m (begrijpelijkerwijs) buiten de publiciteit.

1. Lewis Hamilton (69,5 punten)

• Wereldtitels: 7 (gedeeld 1e), 38,89% (2e)
• Overwinningen: 105 (1e), 26,79% (5e)
• Poles: 104 (1e), 26,53% (3e)
• Podiumplaatsen: 201 (1e), 51,28% (4e)

De absolute nummer 1 van de lijst: Lewis Hamilton. De meeste wereldtitels, meeste overwinningen, meeste poles en meeste podiumplaatsen van iedere Formule 1 coureur ooit. Dan verdien je het ook om de nummer 1 te zijn. Hier is de gemiddelde Nederlandse F1-fan misschien iets minder blij mee, want z’n rivaliteit met Verstappen laat ons regelmatig naar het beeldscherm roepen.

Hamilton maakte in 2007 op 22-jarige leeftijd z’n debuut bij het team van Mclaren. Na een indrukwekkende 2e plek in het kampioenschap tijdens z’n debuutjaar, haalde hij in 2008 pas in de laatste race z’n eerste wereldtitel binnen ten koste van Felipe Massa. In de jaren daarna haalde Hamilton altijd wel ritzeges, maar werd nooit meer wereldkampioen. Daarom besloot hij dan ook de overstap naar Mercedes te maken in 2013.

En niet geheel onsuccesvol, want in 2014, 2015, 2017, 2018, 2019 en 2010 werd hij wereldkampioen met het team. In 2016 zat teamgenoot Nico Rosberg ‘m net dwars, anders zou hij 7 keer op rij wereldkampioen zijn geworden. En in 2021 versloeg Verstappen ‘m maar net in Abu Dhabi.

Per 2024 vertrekt hij naar Ferrari. Kan hij die 8e nog pakken? Dan moet z’n nieuwe team wel wat gaan ondernemen, want ze zijn al sinds 2007 geen wereldkampioen meer geworden…

De beste Formule 1-coureur aller tijden: een beetje subjectief

Het blijft toch altijd een beetje subjectief wie de beste Formule 1 coureur aller tijden is. Op basis van aantallen is het Hamilton, maar op basis van gemiddelden is het weer Fangio. En kijken we puur naar rijstijl, dan zijn er ook een hoop die Senna of Verstappen noemen. Persoonlijk zijn wij enorm fan van Fernando Alonso,die met twee wereldtitels dit lijstje net niet gehaald heeft. Maar goed, we blijven dit lijstje bijwerken en wie weet staat Verstappen hier ooit wel bovenaan!